LTB ve “engelsiz Lefkoşa”

Sokaktaki insan pek çok konuyu bilmez, bilmek zorunda da değil.

Herkes kendi şartları içinde, yaşam standardı ile imkânlar ve yapılanlar arasında, kendi önceliklerine bakar, onlara önem verir.

Devlet ve bağlı kurumlar, insanlar, vatandaşlar, vergi mükellefleri için geleceğe dair program, plan yapar, öncelikleri belirler.

Devlet bu sebeplerle vergi toplar, kamu hizmetlerini finanse eder.

Görevi budur, yetki isteyen, makam, görev alan siyasal yöneticiler, bu görevi yerine getirecek sorumlular, toplumun memurudurlar.

Hissetmemiz gereken iki önemli konu var.

Devlet adına, iki ana unsur, olmazsa olmaz.

Biri eksik kalsa, devletten bahsetmek mümkün değil.

Hukuk ve sosyal temeller, devlet bu iki temele dayanmalı.

KKTC de, iki temel konu için tam anlamıyla var demek, ne yazık ki mümkün değil.

Hukuk devleti söylemi sadece yargı ve mahkemeleri anlatmamalı.

Devlet de kendini hukuken sınırlamalı, siyasal yöneticilerce bu sınır aşılmamalı.

Aksi durumda devletin ilgili kurumları devreye girmeli.

Çok uzun ve derin bir konu.

Belki bir başka yazıda daha derinlemesine incelenebilir.

Bugün için, esas olarak sosyal anlayışa bakmak istiyorum.

En başta söyledim, vatandaş her konuda bilgi sahibi olmak zorunda değil.

Devletin, vatandaşın günlük yaşamını kolaylaştırmak gibi bir görevi var.

Sosyal kesimler, engelliler, yaşlılar, öncelikli olarak kadın ve çocuklar.

Sağlıktan, eğitime, barınmaya, korunmaya, rehabilite edilmeye, toplum içinde var olmaya, kabullenilmeye, saygı duyulmaya.

Hastalar, devlete sığınanlar, hastabakıcılık, refakatçilik, engellilerle ilgili evlerde bakıcılık hizmetleri.

Hiç konuşulmayan veya cılız bir şekilde seslendirilen hasta hakları.

İçinde bulunduğumuz süreç hassas, özellikle sahte reçete olayı ile gündeme gelen ve halen devam eden sigortalı hastaların, doktora ve ilaca ulaşımında yaşanan sorunlar, zamana bırakılmamalı.

Çünkü mağduriyetin tarafları da süresi de artıyor.

Elbette çok detaylı konular, ancak zaman çare olmuyor, mağdur olan yine insanlar oluyor, maalesef, bunu söylerken üzülmemek mümkün değil.

Devletin sosyal yönü, gücü ve önceliği ortadadır.

Son derece yetersizdir, en kötüsü de iktidar fark etmeksizin, öncelik değildir

Tabi ki iş sadece devletle bitmez.

Kurumlar, özel şirketler, gönüllülerin oluşturduğu platformlar, belediyeler de vardır

Belediyeler yavaş yavaş, bu konulara önem vermeye başladı.

Yaşlı ve engelliler için çeşitli hizmet ve uygulamaların başladığını görüyoruz.

Bu konularda Lefkoşa Türk Belediyesi, önemli aşamalar kaydetti, yol aldı, istikrarlı bir sistem kurdu.

LTB başkanı, Mehmet Harmancı’nın göreve gelmesiyle bu süreç hızlandı.

Bu konular özelinde, şubeler güçlendirildi, birimler oluşturuldu.

Paylaşım mutfağı, kadın sığınma evi, yaşlıların sağlık kontrolleri, kişisel bakımları, engelli insanlar için ulaşım ağı, engelli çocuklar için sanattan, spora çeşitlenen aktiviteler.

Bir süre önce yapılan ve geleneksel hale gelen “Engelsiz Sanat Gecesi” tek kelimeyle muhteşemdi.

“Yapılabilir” anlayışının güzel örnekleridir bunlar.

Onca sıkıntı ve ülkenin ekonomik krizine, dünyanın salgın gibi beklenmedik olaylarına rağmen bu hizmetlerin durmaması, gelişmesi önemlidir.