Artık “abi” değil, seçilmiş “lider”

Aylardır konuşulan, tartışılan, ülkenin önde gelen konusu olmuş, UBP kurultayı sonuçlandı.

Binlerce parti üyesi, oyunu kullandı, tercihini yaptı, kararını verdi.

Ünal Üstel, UBP Genel Başkanı olarak yoluna devam ediyor.

Ancak, kurultay organizasyonu son derece kötü, karmaşık ve her yönden bin bir sıkıntı ile başladı ve bitti.

Böyle olmamalı, bir düzen, bir sistem, üyelerin oy vermelerini teşvik edecek, kolaylaştıracak bir yöntemle yapılmalı.

Her ilçe kendi sandığını kursun, oy verme işlemi sonrası, oy sandıkları güvenlik güçleri tarafından merkeze taşınsın ve sayılsın.

Hatta oy verme işlemi internet ortamında olsun, bu çağda, en doğrusu bu olur.

Bundan sonrakiler için kötü, çağdışı ve amatör organizasyonun bir daha yaşanmamasını diliyorum.

Bu süreçler doğaldır, olağandır ve biri biterken, bir başkası başlamaktadır.

Ünal Üstel “abi” olarak kabul ettiği göreve, seçilerek “lider” oldu.

Bugün itibarı ile partiyi, partiliyi, kurultay sürecinde aday olan, olmayan, farklı fikirler, eleştiriler yapan, yapmayan, herkesi kucaklamalı, bu sürecin geride kalmasını sağlamalıdır.

Ünal Üstel ve UBP’nin önünde, çok önemli seçimler var.

Yeni kadrolar, yeni alışkanlıklar, uygulamalar, dinamik, üreten, politika yaratan isimler partiye kazandırılmalıdır.

UBP artık eski, eskiyen isim ve yüzlerden, yenilenen, siyaseti bir meslek olmaktan çıkaran, politikayı toplumsal bir görev haline getirecek kadroları oluşturmalı.

Bir sonraki kurultayda, yine aynı isimler, aynı adaylar, aynı konuşmalar olmamalı.

Artık UBP içinde de yeni siyasetçiler, yeni vizyon ve düşünceler, parti kadrolarında öne çıkmalıdır.

UBP’nin siyaset akademisini bu sebeple önemsemiştim, arkası mutlaka gelmeli, devam etmeli.

Ünal Üstel, UBP içinde bir neslin belki de son genel başkanı oldu.

Bir sonraki kurultayda, yeni nesillerin temsilcileri aday olacak. 

Bugün itibarı ile ülkenin çok önemli ve öncelikli sorunları vardır.

Ekonomik ağırlık, hem kamu maliyesinde, hem özel piyasada, genel olarak ekonomide ve pek tabi ki vatandaşın hayatında ciddi zorluklar yaratıyor.

Siyaset tıkanmış, çözüm üretemiyor.

Birbirini kovalayan ve hep çıkmaz sokakta duvara toslayan bir sarmal var.

Bu sarmalı cesur kararlarla aşmanın ortak noktası bulunmalı.

Önemli bir değişim yaşanıyor, siyasetin, devlet icraatlarının bu değişime ayak uydurması kaçınılmaz.

Yani kurultay bitti, ama KKTC’nin sorunları yerli yerinde duruyor.

Bugün okullar açıldı, eğitimde yeni bir dönem başladı, planlanan tarihten bir hafta sonra açılan okullarda, erteleme amacına ulaştı mı?

Okulların açılmasını erteleten sorunlar giderildi mi?

Elektrik, meselesi, her evin, her işletmenin en önemli maliyeti, gideri, KIB-TEK yatırım bekliyor.

Sağlık konusu, nüfusun kontrolsüz artışı, yolsuzluk, kara para sorunları, yerli yerinde duruyor.

Kısaca, hayat devam ediyor, neşter vurulmadıkça, üzerimizdeki ağırlık artıyor.

Kamudaki verimsizlik, toplumsal umutsuzluk, beklentisizlik, normal olmayan her ne varsa, normalleştirmiş.

Oysa mesele değiştirmek, daha iyiye götürmek değil midir, öyle olması gerekmiyor mu?

Yoksa zaman geçer, gelen gelir, giden, gider, değişen bir şey de olmaz.