KKTC yüzde 1 bile pahalı olmamış... Ne yalan...

İstatistik Kurumu Kasım ayı hayat pahalılığını % 0,78 olarak açıkladı. İnanırsınız inanmazsınız gerçek bu. Yani bir başka deyişle KKTC Kasım ayında Yüzde bir bile pahalı olmamış. Şahsen ben inanmıyorum. Neden inanmıyorum cevabı da çok basittir; et, tavuk, süt ürünleri, marketlerdeki gıda ürünleri, ilaçlar; hep bunlar aşırı pahalı ve vatandaş almakta ciddi zorluk çekiyor. Hele bir markete girin bakalım alış veriş yapabiliyor musunuz. En basit örneği budur ama gelin görün ki İstatistik Kurumuna göre hayat pahalılığı % 0,78.

Aralık ayı da yüzde 1-2 çıkarsa al sana dört aylık hayat pahalılığı % 11-12. Emekli maaşları ve doğal olarak asgari ücret maaşları çok düşük bir şekilde zamlanacak ve gerçek hissedilen hayat pahalılığını alamayacak vatandaş. Peki sonra ne olacak ? Çok basit; vatandaş fakirleşmeye devam edecek. Olacak olan bu.

Zaten hayat pahalılığının İstatistik Kurumu'nun verilerine göre % 15’i bile bulması mümkün gözükmüyor. Gelin görün ki gerçek hayat pahalılığı bu değil ama. Verilen yani belirlenen hayat pahalılığı ile gerçek yani hissedilen hayat pahalılığı kesinlikle % 0,78 değil. Şimdi durup tek tek neye zam yapıldığını mı yazayım.

Neye zam yapılmadı ki. Elektrik sekiz ayda toplam 4 kez zamlandı. Gıda zamlarını yazmıyorum bile. Tüm gıda ürünleri % 80 civarında pahalı olurken tüm harçlar % 65 oranında zamlandı. İlaçlar iki kez % 25’er defa zamlandı. Olan sosyal sigorta emeklisine oluyor. Gelin görün ki hayat pahalılığı % 15’leri bile bulmayacak.

Ama kime göre; işte orası mühim; İstatistik Kurumu'na göre % 15’i bile bulmayacak anladığımız. Bu maaşlara göre bir ailenin geçinmesi söz konusu bile değil. Birçok insanın emekli maaşı asgari ücretin altında olabiliyor.

Bu maaşların yükselmesi için hayat pahalılığı oranında artış yapılması gerekiyor aksi takdirde emekli maaşları asgari ücreti yakalayamaz. Asgari ücret yeniden belirlenir mi bilemem ama hem asgari ücretin hem de hayat pahalılığının yeniden değerlendirilmesi gerekiyor dört ayın sonunda. Zira geçim sıkıntısında market fiyatları uçmuş durumda. Kimse bu maaşlarla geçinemez.

Meşhur sözdür alışmış kudurmuştan beterdir diye. İşte bizim ülke olarak durumumuz aynen böyledir.

Emekliler ne yapsın üç kuruş maaşlarını “katmerli memur emeklilerini kastetmiyorum” ay sonu olmadan almak isterler, alırlar da zaten ve ay başı gelmeden de bitirmiş olurlar. Keza memurların da durumu çok farklı değildir.

İşte bu tür alışkanlıklardan ötürü hükümetin maaşları ayın 28’i olmasına karşın ödememesi halinde tuhaf karşılıyoruz, halbuki maaş dediğin ay sonuna yakın değil ay başı ödenir. Özel sektörde olduğu gibi.

Zaten bu alışkanlıklarımızdan dolayı değil mi ki sıfırı tüketen bu toplum hala eski günlerindeki gibi paralı ve memlekette aşırı ucuz, sterlin 4 TL’den gidiyormuş gibi yaşıyor ve borçlanıyor.

Dedik ya alışmış kudurmuştan beterdir.

Ne yapsın halk demeyin, yanlış alışkanlıklarımızın da kurbanı oluyoruz pek çok konuda.

Anlayacağınız sözün özü para yetmiyor, hükümetin o kadar çok ödemesi var ki Ankara hükümeti şöyle heybeden 2 milyar lira gönderse 1 saate biter, işte öyle bir durum.

Tabii bu yazdıklarım memurlar için geçerli. Zaten özel sektörde çalışan yurttaşlarımızın çok parası varmış gibi bir yaşam tarzı sürmeleri mümkün değil bunu hepimiz biliyoruz.

Gerçi KKTC artık o kadar bir pahalı oldu ki memurların aldığı maaşların bile pek esemesinin okunduğunu sanmıyorum.

Yine özel sektörün iki katı maaş alıyorlar. Sanmayın ki herkesin kazancında gözüm var ama o kadar çok memura maaş çıkıyor ki kamu maliyesinden, devlet sosyal yardım alana, dulluk maaşı alana inanılmaz az ve komik rakamlar ödemek durumunda kalıyor ve gelin görün ki bütçenin yüzde 78,8’i memur maaşlarına gidiyor.

Hal böyle olunca da özel sektörle devlet çalışanı arasında uçurum ve yapılamayan yollar, okullar ve hastaneler çıkıyor karşımıza.

Anlayacağız devlet, memur için var oluyor. Kimsenin canı sıkılmasın ama bunu Allah götürmez, götürmüyor da zaten.

*****

Günün Sözü

Kaybedeceğini bile bile neden mücadele ediyorsun? dedi… Öleceğini bile bile yaşadığını unutmuştu o ama bozmadım…

Özdemir Asaf