Kahveci Yusuf ve balıkçı Stelyo

1895 Eminönü Yemiş İskelesi…

Balıkçı kahvesine giren Osmanlı zabiti kahveciye: "Bre Yusuf, herkese benden okkalı birer kahve ama şurda oturan Rum'a yok" diye davudi sesi ile bağırır. "O Rumdur, kahvem de akçem de ona haramdır" diye ekler. Rum müşteri balıkçı Stelyo, bu saygısızlığı sadece içini çekerek dinler. Başını önüne eğer.

Yusuf kahveleri ikram ederken, bir kahve de Rum müşterisi balıkçı Stelyo'nun önüne koyar. Zabit bunu görünce kükrercesine konuşur: "Ben, ona haramdır demedim mi Yusuf?"

Yusuf hiç istifini bozmaz, kahveyi ikram eder ve "Komutan, benim kahvem sana da helaldir balıkçı Stelyo'ya da" der. Stelyo kahveci Yusuf'a minnetle bakar, zabit öfke ile kahvehaneden çıkar.

*

1905 Sisam Adası…

Rum isyanı başlar. Damat Ferit Paşa Ada'ya asker çıkarır. Seferi askerlerden birisi olan kahveci Yusuf da askerlerin arasındadır. Talihsizce daha ilk çatışmada esir düşer. İki yıl Sisam Adası'nın zindanlarında zor zamanlar geçirir. İki yılın sonunda Rum çeteciler, içinde Yusuf'un da bulunduğu esirleri esir pazarında satışa çıkarırlar. Mezatta 5 para, 6 para, 7 para diye satış sürerken bir ses Yusuf için "5 kuruş" der ve esir olarak Yusuf'u alıp arabasına bindirerek oradan ayrılır.

Denize yakın bir yerde arabasını durdurur, endişe içinde seyahat eden Yusuf'a döner ve "Serbestsin kahveci Yusuf" der. Yusuf şaşırmış bir şekilde, tanıyamadığı adama "Neden?" diye sorar.

Rum adam Yusuf'un gözlerine derin derin bakarak "ben balıkçı Stelyo" der. "12 yıl önce helal ettiğin kahveni içen Stelyo" diye ekler. Bu 12 yılda faklı yerlerde öyle benzer acılar yaşamışlardır ki…

İkisinin de gözlerinden yaşlar akar. Birbirlerine sarılırlar.

Stelyo Yusuf'u, kaçak yollardan İstanbul'a gönderir. Bu dostluk 40 yıl devam eder. Her yıl birbirlerini ziyaret ederler. Her ziyarette sohbete bir fincan kahve ile başlarlar. Dostluklarını çocuklarına, torunlarına anlatırlar.

Yusuf ve Stelyo'nun dostluk hikayesi, bir kahvenin nasıl 40 yıl hatırı olduğunun hikayesidir.