Osmanlıca kelimeler

Günümüzde kullandığımız Türkçe’ye çok yakın şekilde okunan ancak Arap alfabesi ile yazılan Osmanlı Türkçesi’ni anlamak bazen zor olabiliyor. Biz, sizler için Osmanlı Türkçesi’nde en sık kullanılan bazı kelimeleri ve o kelimelerin anlamlarını tüm detayları ile derleyeceğiz.

Osmanlı Türkçesi’nde en sık kullanılan kelimeler ve anlamları şöyle;

1- Mütecanis – Aynı cinsten

2- İnayet – İyilik

3- Kâfi – Yeterli

4-Sine – Göğüs

5- Mü’eddeb – Edepli

6- Hasbihal – Dertleşme

7- Menfired – Tek başına

8- Merbul – Ayrılma

9- Merbut – Bağlı

10- Senevi – Yıllık

11- Hafiyyen – Gizlice

12- Vakt-i Merhun – Beklenen zaman

13- Neşriyat – Yayın

14- Mersiye – Ağıt

15- Kuva – Kuvvet

16- Şehbender – Konsolos

17- İcare – Kira geliri

18- Makber – Kabir

19- Meded – Yardım

20 – Tüşe – Azık

21- Me’ellif – Yazar

22- Haşmet – Görkem

23- Hıyaban – Cadde

24- Beyhude – Boşuna

25- İşkil – Şüphe

26- Muadil – Eş değer

27- Vuzuh – Aydınlık

28- Riyaziye – Matematik

29- Metanet – Dayanıklılık

30- İntibak – Uyum

31- İçtimai – Toplumsal

32- İptidai – Abartı

33- İnsiyak – İçgüdü

34- Zümre – Topluluk

35 – Şahika – Doruk

36- Hilkat – Yaratılış

37- Zail – Ortadan kalkan

38- Güzide – Seçkin
39- Tasvip – Onaylama
40- Taassup – Bağnazlık

41- Rüberü – Yüz yüze

42- İcbar- Zorlama

43- Nasır – Yardımcı

44- Hasisa – Karakter

45- Emare – İz

46- Telmih – İmalı konuşma

47- Külliyen – Tamamen

48- Çerağan – Aydınlatma

49- Ulvi – Yüce

50- Peder – Baba

51- Müteşekkir – Minnet

52- Vaveyla – Feryat, Çığlık

53- Tahayyül – Hayal etmek

54- Murakıb – Denetçi

55- Enfes – Çok nefis

56- Lerzan – Titrek

57- Derdest – Yakalama

58- Atiyye – Hediye

59- Giriftar – Müptela

60- Sittin Sene – Altmış sen

61- Dilber – Gönül alan sevgili

62- Musafaha – Tokalaşma

63- Istıbar – Sabretmek

64- Atalet – Tembellik, uyuşukluk, üşengeçlik

65- Sitayiş – Övgü

66- Nüks – Hastalığın tekrar etmesi

67- Vebeste – Bağlı

68- Tayyib – Güzel, hoş

69- Tefhim – Anlatma

70- Mümza – İmzalı

71- Vakar – Sıkıntı

72- Bilhassa – Özellikle

73- Cihannüma – Dünya Haritası

74- Bende – Köle, kul

75- İ’dadi – Lise

76- Yakaza – Uyanıklık

77- Şems – Güneş

78- Esved – Siyah

79- Nükte – İnce anlam

80- Asiyab – Değirmen

81- Keşmekeş – Kargaşa

82- Atik – Eski

83- Darü’s Selam – Cennet

84- La-Cerem – Kuşkusuz

85- Ağyar – Yabancı

86- Cezm – Kesin karar

87- Kamer – Ay

88- İtizam – Taraf tutma

89- Pend – Öğüt

90- Cehren – Açıktan

91- Tathir – Temizleme

92- Elim – Acı

93- Misak – Sözleşme

94- Şüheda – Şehitler

95- Derbeder – Avare

96- Derc- İçine atma, biriktirme

97- Itr – Güzel koku

98- Temaşa – Seyretme

99- Şaki – Haydut

100- Asel – Bal